Karanlık. Belki uykusuna yenice sarılmıştı, ya da alarm sesine sabaha karşı yaşayacağı duyarsızlığın saatiydi; bilmiyordu. Belki de gece sabaha devriliyordu. Karanlığın böylesini tanımıyor, tanımlayamıyordu. Işık yaksan, sanki aydınlıktan ölüvereceksin, o kadar ağır bir ışıksızlık. Ağır ve kokulu. Aslında böyle yatmayı…